Uitvaartverzorging Suaze FAQ
Veel gestelde vragen
Bij een overlijden moet er veel geregeld worden. Tijdens het regelen komen er ongetwijfeld veel vragen naar boven. Op deze pagina hoop ik een aantal van je vragen te kunnen beantwoorden. Je kunt ook altijd Contact met mij opnemen of een bericht achterlaten bij het Contactformulier.
Verder is het verstandig om een Uitvaart Checklist te downloaden. Deze kun je Hier terugvinden.
Begrafenis
Wanneer je begraven wilt worden is het in de eerste plaats belangrijk te weten welke Begraafplaats je voorkeur heeft. Neem eens contact op met de begraafplaats van je keuze of ga er een kijkje nemen. Soms is het mogelijk een graf te reserveren. De beheerder van de begraafplaats kan je daarover informeren.
Je kunt kiezen tussen een algemeen graf en een eigen graf. In een algemeen graf mogen maximaal drie personen worden begraven.
Wil je een graf huren of kopen?
Een koopgraf is het eigen graf – een ‘graf met een uitsluitend recht’ zegt de wet. De rechthebbende kan bepalen wie er nog in dit graf begraven kan worden met inachtneming van de wettelijke grafrustperiode. De begraafplek kan zelf of door de nabestaanden worden uitgekozen. Een particulier graf wordt voor minstens 20 jaar uitgegeven en de termijnen kunnen telkens verlengd worden.
Bij een algemeen graf wordt een plek uitgegeven zonder dat nabestaanden daar invloed op hebben. Ook op de overige invulling van dit graf hebben zij geen invloed. Besluiten hierover liggen uitsluitend bij de beheerder van de begraafplaats. Een algemeen graf wordt meestal slechts voor 10 jaar uitgegeven en de termijn kan niet verlengd worden. Wel kan bij ruiming na 10 jaar of langer besloten worden tot opgraven en herbegraven. Een algemeen graf is (veel) goedkoper dan een graf met uitsluitend recht (of zogenaamd particulier graf). Omdat er mensen worden begraven die niets met elkaar te maken hebben, is er geen gemeenschappelijk grafmonument zoals bij eigen familiegraven, maar zijn er meestal 3 verschillende kleine gedenkstenen.
Informeer naar de kosten van een graf bij de beheerder van de begraafplaats. De prijsverschillen tussen begraafplaatsen zijn groot.
Begraafplaatsregelementen
Elke begraafplaats heeft zijn eigen begraafplaatsreglement. Begraafplaatsreglementen bepalen wat er mag en moet op een begraafplaats. Zoals de voorwaarden voor uitgifte en het onderhoud van een graf, het soort graf, afmetingen van een monument en het toegestane materiaal van een monument. Deze reglementen kunnen per begraafplaats nogal verschillen. Ook lopen de kosten voor het vestigen van een graf nogal uiteen. Daarom is het verstandig eerst na te vragen of de mogelijkheden van de begraafplaats van je keuze overeenkomen met jouw wensen.
Gemeentelijke begraafplaatsen zijn meestal algemene begraafplaatsen, waarvan het beheer, onderhoud en de administratie in handen zijn van de gemeente.
Bijzondere begraafplaatsen zijn begraafplaatsen met een eigen bestuur en beheerorganisatie. Bijzondere begraafplaatsen zijn bijvoorbeeld kerkhoven die gelegen zijn rondom of naast een kerk.
Natuurbegraafplaatsen die zijn meestal aangelegd in natuurgebieden of terreinen die bestemd zijn om natuur te worden. Hier mag uitsluitend gebruik gemaakt worden van natuurlijke materialen en staan duurzaamheid en rust voor op. Op natuurbegraafplaatsen is in principe wel sprake van eeuwigdurende grafrust in tegenstelling tot de meeste begraafplaatsen.
Wanneer de gewenste begraafplaats de mogelijkheid tot reserveren biedt, wordt degene die de reservering op zijn/haar naam laat zetten rechthebbende van het graf. Deze rechthebbende heeft daarmee het uitsluitend recht om voor een bepaalde of onbepaalde tijd personen te laten begraven in het graf. In overleg met de begraafplaatsbeheerder kan de rechthebbende gedenktekens op het graf laten plaatsen of verwijderen en mag nieuwe begravingen of bijzettingen laten plaatsvinden.
De rechthebbende heeft naast bovengenoemde rechten meestal ook enkele plichten. Daarvan zijn de betalingsverplichtingen in verband met de verkregen gebruiksrechten en de onderhoudsverplichting de belangrijkste. Vaak wordt het onderhoud uitbesteed aan de beheerder van de begraafplaats. De rechthebbende kan overigens niet zomaar doen en laten met het graf wat hij wil. Hij is gebonden aan bepaalde wettelijke regelingen en aan de verordening of het reglement van de begraafplaats.
Na het verstrijken van de grafrecht periode kunnen de grafrechten tegenwoordig in de meeste gevallen steeds met tien jaar worden verlengd. Vooral in het verleden zijn vaak eeuwigdurende grafrechten uitgegeven. Deze graven mogen daarom niet zonder meer worden geruimd.
De mogelijkheden op het gebied van grafwerk zijn bijna onbeperkt. Een monument kan worden gemaakt van natuursteen maar een combinatie van glas, aluminium, brons of RVS is mogelijk. Je kunt zelfs van een zwerfkei uit je eigen tuin een grafmonument maken. Of misschien komt er geen steen, omdat de gekozen begraafplaats een natuurbegraafplaats is.
Als je een steen wilt uitzoeken, laat je dan goed adviseren en neem hiervoor ruim de tijd. Het is belangrijk om de voorschriften van de begraafplaats door te nemen en daarna pas het model en materiaal te bespreken. Iedere begraafplaats heeft zijn eigen regels en richtlijnen.
Wanneer de gewenste begraafplaats de mogelijkheid tot reserveren biedt, wordt degene die de reservering op zijn/haar naam laat zetten rechthebbende van het graf. Deze rechthebbende heeft daarmee het uitsluitend recht om voor een bepaalde of onbepaalde tijd personen te laten begraven in het graf. In overleg met de begraafplaatsbeheerder kan de rechthebbende gedenktekens op het graf laten plaatsen of verwijderen en mag nieuwe begravingen of bijzettingen laten plaatsvinden.
Crematie
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. In de crematieoven past precies een kist. De standaardtemperatuur van een crematieoven ligt rond de 1000 graden Celsius. De ovens zijn tegenwoordig helemaal computer gestuurd. Het verbrandingsproces duurt ongeveer 5 kwartier. Na het cremeren wordt de as in een bak gedaan om af te koelen. Na elke crematie wordt de verbrandingsoven geheel gereinigd. Elke nieuwe crematie vindt plaats in een geheel gereinigde oven. Na een aantal uur worden met een magneet alle metalen overblijfselen zoals spijkertjes, nietjes, chirurgisch metaal en andere metalen uit de as verwijderd. Ook wordt het vuurvaste identiteitssteentje apart gehouden. Hierna wordt de overgebleven as in een cremulator fijngemalen. De as wordt vervolgens in een ‘standaard’ Asbus geplaatst.
Bij cremeren zijn enkele zaken uitgesloten: glas of het beslag van metaal bijvoorbeeld mag niet in de crematieoven. De oven kan hierdoor beschadigd raken. Het beslag van metaal moet van de kist gehaald worden vóór de kist de oven ingaat. Dit beslag moet van de buitenkant af te schroeven zijn. Een pacemaker of ICD moet worden verwijderd in verband met ontploffingsgevaar.
Ook bij cremeren is het zaak rekening te houden met verontreiniging. Bij het verbranden van kunststoffen komen schadelijke gassen vrij. Als het niet per se nodig is om dergelijke aandenkens of persoonlijke bezittingen mee te verbranden, dan is het verstandig om deze niet in de kist te leggen.
Het is wettelijk niet toegestaan resten van een andere overledene (ook niet die van een huisdier) in de kist bij te voegen. De wetgever heeft met dit voorschrift heel nadrukkelijk willen garanderen dat iedereen individueel wordt gecremeerd en dat geen as kan worden verwisseld of samengevoegd tijdens de crematie. Glas is funest voor een crematieoven. Er mogen dus geen brillen of flessen mee in de kist.
Voorafgaand aan de crematie vindt er een identificatieprocedure plaats. Er wordt gewerkt met een formulier met een registratienummer. Dat nummer moet overeenkomen met het nummer op de kist. Is dat niet het geval, dan moeten de nabestaanden bevestigen dat de overledene in de kist ligt. Het crematorium moet zeker weten dat ze de juiste persoon cremeren. Vervolgens leggen ze bij de kist een vuurvast steentje met een unieke code. Dit steentje verbrandt niet en blijft samen met de as over. Zo kan de as altijd worden geïdentificeerd. De as moet een maand in het crematorium blijven. Dat is wettelijk zo bepaald.
De familie mag bij de meeste crematoria aanwezig zijn bij het invoeren van de kist. De medewerker zal alles goed uitleggen. Sommige crematoria laten het toe dat de nabestaanden de ovenknop (die het crematie proces start) zelf mogen indrukken. Dit kan helpen bij de verwerking van het verlies. Het daadwerkelijk cremeren gebeurt meestal vrij direct na de uitvaartdienst.
Een uitvaartkist, ongeacht of hij voor begraven of cremeren is bestemd, moet voldoen aan de Wet op de Lijkbezorging. Dit betekent o.a. dat de kist vervaardigd dient te zijn met toepassing van biologisch afbreekbare materialen.
Bijna alle kisten die in Nederland worden gebruikt zijn uit hout vervaardigd. In principe zijn alle normaal te verkrijgen kisten toegestaan bij een crematie.
Je mag ook zelf een kist maken. Ook deze moet aan de Wet op de Lijkbezorging voldoen. Sommige houtsoorten zijn minder geschikt voor de ovens, maar zijn wel toegestaan. Informeer van te voren bij het crematorium van je keuze. Een ander aspect is de maatvoering van de kist. Door het postuur van de overledene kan het soms nodig zijn een dusdanig grote kist te gebruiken dat de maatvoering een probleem zou kunnen zijn. Het kan per crematorium verschillen waar een op maat gemaakte of een eigengemaakte kist aan moet voldoen.
Na de crematie moet de as gedurende een wettelijk vastgestelde periode van één maand in het crematorium bewaard worden voordat de as zijn uiteindelijke bestemming kan krijgen. Het kan zijn dat je na deze termijn nog geen beslissing heeft kunnen nemen. Bij de meeste crematoria heb je dan nog een half jaar de tijd om te bedenken welke bestemming je de as wilt geven, zonder dat daar kosten aan verbonden zijn.
De hoeveelheid as die vrij komt bij de crematie van een volwassene is gemiddeld 3 á 3,5 kilo. Voor een kind is dit ongeveer 0,9 tot 2 kilo en voor een baby’tje (prematuur) 0,3 tot 0,7 kilo.
Wat zijn de mogelijkheden voor asbestemming?
Er zijn veel verschillende mogelijkheden om de as zijn definitieve bestemming te geven. Wil je de as bijzetten of verstrooien? Het bijzetten van de as betekent dat de urn met de as van de overledene een mooie plek krijgt bij je thuis of op een andere plek. Kies je voor verstrooien, dan wordt de as op een bepaalde plek uitgestrooid, dat kan zowel op het land als op het water.
Je kunt ook kiezen voor een combinatie van bijzetten en verstrooien. Een klein gedeelte van de as bewaar je dan bijvoorbeeld in een urn of medaillon en de rest van de as laat je verstrooien.
Voordat je tot een keuze komt heb je wellicht een aantal vragen:
Ja, de Wet op de lijkbezorging staat het scheiden van de as toe. Daarmee biedt de wet ook gelegenheid om meerdere nabestaanden een tastbare herinnering te geven en mag er een beetje as in bijvoorbeeld een mini-urn, medaillon, ring of ander sieraad verwerkt worden.
Ja, de medewerkers van het crematorium kunnen je voorlichten over de mogelijkheden van asbestemming en je de verschillende procedures uitleggen. De meeste crematoria hebben een speciale ruimte waar je verschillende uitvoeringen kunt zien van bijvoorbeeld sierurnen, gedenktegels, gedachtenisplaatjes en sieraden. Er zijn zoveel mogelijkheden dat de medewerkers van het crematorium je adviseren om, voordat je een definitieve keuze maakt, contact met hen op te nemen en een bezoek te brengen aan het crematorium.
Nee, dat hoeft niet. Het crematorium handelt in opdracht van de nabestaanden, maar als het crematorium de urn bijzet of de as verstrooit hoeven er geen nabestaanden aanwezig te zijn.
Ja, de urn mag mee naar huis, dat gebeurt heel veel. Nabestaanden kunnen om begrijpelijke redenen hun dierbare zo dicht mogelijk bij zich willen hebben. Bijvoorbeeld bij hen thuis of op een begraafplaats in de buurt.
Ja, in principe wel. Je kunt de urn thuis neerzetten of in de eigen tuin begraven of bijzetten. De as in de urn zit in een asbus of in een ashoes. Blijft de as in de urn, dan moet de asbus of ashoes gesloten blijven en moeten naam en crematoriumnummer 20 jaar lang leesbaar blijven. Dit is belangrijk, want als later een nieuwe bewoner de tuin omspit en de urn vindt, kan hij de urn bij het crematorium terugbezorgen.
De gedenkwebshop biedt bijvoorbeeld de mogelijkheid om de as van de overledene langzaam te laten opgaan in de aarde of in water. Deze eco urnen zijn gemaakt van 100 procent afbreekbare materialen en hebben daardoor een duurzaam karakter.
In je eigen tuin is het verstrooien geen probleem, maar wanneer je de as elders op een dierbaar plekje wilt verstrooien, dan mag dat niet zomaar. Zo moet voor plekken die in particulier bezit zijn, de eigenaar van die grond toestemming verlenen om de as daar te verstrooien. Stel dat de overledene graag in een bepaald bos wandelde of aan de waterkant viste en je wilt de as daar verstrooien, dan moet je toestemming hebben van bijvoorbeeld Staatsbosbeheer of Rijkswaterstaat. Gaat het om openbare plaatsen, dan kun je het beste navraag doen bij de gemeente.
Als je de as van je dierbare wilt laten verstrooien zijn er diverse mogelijkheden. De meeste begraafplaatsen en crematoria beschikken over een eigen strooiveld. Maar je kunt de as ook laten verstrooien vanaf een boot, uit een vliegtuig of zelfs per heliumballon. Je kunt ook kiezen voor een combinatie van bijzetten en verstrooien. Een klein gedeelte van de as bewaar je dan bijvoorbeeld in een urn of medaillon en de rest van de as kan dan worden verstrooit.
De verstrooiing van de as op deze terreinen gebeurt op een door jou uitgekozen plekje door of (wanneer je de as zelf wilt verstrooien) onder begeleiding van een medewerker van het crematorium of kunt dat laten verzorgen door het crematorium.
Verstrooiing op het terrein van een ander crematorium of van een begraafplaats is ook mogelijk. Heb je specifieke wensen over de plek van verstrooiing dan moet je dat uitdrukkelijk kenbaar maken. Het is bijvoorbeeld mogelijk de as bij te laten zetten in een bestaand graf, maar dan is wel de toestemming nodig van de begraafplaats en van de rechthebbende op dat graf. Het is dan ook aan te bevelen je van tevoren goed op de hoogte te stellen of aan de specifieke ‘strooiwensen’ tegemoet gekomen kan worden. Met uitdrukkelijke toestemming van de grondeigenaar is het ook mogelijk om de as op een terrein te verstrooien dat niet specifiek daarvoor is bedoeld.
Ook zijn er nog diverse andere mogelijkheden om de as te laten verstrooien. Bijvoorbeeld vanaf een boot, uit een vliegtuig of met een heliumballon. Op internet zijn vele mogelijkheden te vinden.
Bijzetten kan bijvoorbeeld in een columbarium of in een urnentuin, maar ook thuis.
Bijzetting in een columbarium (urnenmuur)
Een columbarium of urnengalerij is een wand of een muur met daarin allerlei nissen, waarin de (sier)urn wordt bijgezet. De asbus – geplaatst in een (sier)urn – kan in uw aanwezigheid worden bijgezet. In de nis is naast de urn nog ruimte om iets van persoonlijke aard neer te zetten. Ook zijn er dubbele nissen, bijvoorbeeld voor de asbussen van een echtpaar, die ofwel in één grote sierurn of in twee aparte kunnen worden geplaatst.
Bij sommige crematoria staat de asbus in een gesloten columbarium. Een dergelijke sluitplaat kan transparant zijn, waardoor de urn zichtbaar blijft. Uiteraard kan de sluitplaat ook van steen, metaal of van marmer tot brons zijn, en u kunt op de afdekplaat een tekst of afbeelding laten aanbrengen. In een afgesloten nis kan de asbus zonder sierurn worden geplaatst.
De sluitplaat kan voorzien worden van een bloemenhouder. Zowel een sluitplaat als een sierurn dient u zelf aan te schaffen en is eigendom van de huurder van de nis.
U bepaalt zelf hoe lang de urn in het columbarium blijft. U kunt de nis in het columbarium voor meerdere jaren huren, en de huurtermijn kan steeds worden verlengd.
De nissen worden doorgaans eerst voor 5 jaar of langer verhuurd, daarna kan er in principe onbeperkt verlengd worden, indien gewenst ook per jaar.
Bij de meeste crematoria is een speciaal aangelegde tuin waar u een plaatsje kunt kiezen om de asbus in een sierurn boven aarde te plaatsen.
De urnentuin biedt uitkomst wanneer u heeft gekozen voor een crematie, maar wel graag een graf als herdenkingsplaats wilt hebben. U kunt de (sier)urn ondergronds bijzetten onder een steen of zogenaamd urnament. Urnamenten zijn meestal kleinere graven waarin een urn geplaatst kan worden en die voorzien kunnen worden van een grafsteen of plaquette, overeenkomstig het reglement van het crematorium.
Urnamenten kunnen sterk variëren wat betreft vorm, afmetingen en gebruikte materialen. Ze kunnen bijvoorbeeld van brons, glas of keramiek zijn. De steen of het urnament kunt u laten voorzien van een inscriptie.
Hoe stel ik mijn lichaam ter beschikking aan de wetenschap?
Wanneer u uw lichaam ter beschikking stelt aan de wetenschap kiest u ervoor om na uw dood uw lichaam te bestemmen voor de opleiding van aanstaande artsen en specialisten. U en uw nabestaanden doen afstand van de zeggenschap over uw lichaam en dragen dit over aan een anatomisch laboratorium. Er vindt geen begrafenis of crematie plaats kort na het overlijden. In het laboratorium wordt uw lichaam geprepareerd om het voor onderwijsdoeleinden geschikt te maken. Na de ontleding worden de stoffelijke resten alsnog naar een crematorium gebracht. Deze crematie kan jaren later plaats vinden en gebeurt anoniem.
De wens om uw lichaam ter beschikking te stellen van de medische wetenschap moet u schriftelijk vastleggen in een wilsbeschikking bij de afdeling Anatomie van een universiteit.
De formulieren voor de wilsbeschikking en de daarbij behorende informatie kunt u bij de Uitvaart Informatie Hulplijn aanvragen. Na ontvangst van de ingevulde wilsbeschikking door een anatomische afdeling van een universiteit wordt uw wens vastgelegd. Daarvan ontvangt u een bevestiging.
Het is wel mogelijk zowel een donorcodicil als een wilsbeschikking te hebben, maar ze zijn niet tegelijk uitvoerbaar. Het is dus mogelijk het lichaam voor beide doeleinden ter beschikking te stellen, maar een lichaam kan maar voor één van beide doeleinden worden gebruikt.
Er wordt geprobeerd zoveel mogelijk rekening te houden met de wensen van de nabestaanden. Met de uitvaartverzorger kunnen daarover afspraken gemaakt worden. Helaas is er weinig tijd om afscheid te nemen omdat uw lichaam zo snel mogelijk naar het anatomisch laboratorium vervoerd moet worden.
Het is mogelijk dat uw wilsbeschikking niet kan worden uitgevoerd. Dat is bijvoorbeeld het geval wanneer u bijvoorbeeld in het buitenland overlijdt of wanneer het bericht van overlijden later dan 24 uur de afdeling Anatomie bereikt. Ook kan een lichaam niet geaccepteerd worden wanneer er obductie/sectie heeft plaatsgevonden of wanneer er sprake is van ernstige verminking. Het is ook mogelijk dat het lichaam niet geaccepteerd wordt, omdat het aanbod te groot is.
Rouwcentrum
Steeds meer rouwcentra in Nederland bieden nabestaanden de mogelijkheid om 24-uur per dag bij de overledene te kunnen zijn. Daarvoor hebben ze een zogenaamde ‘24-Uurs Kamer’. Nabestaanden krijgen in dat geval een eigen sleutel waarmee ze zonder aankondiging naar binnen kunnen. Wanneer een rouwcentrum niet beschikt over een 24-uurs kamer moeten nabestaanden rekening houden met openingstijden of moeten ze momenten afspreken waarop ze de overledene kunnen zien.
Opbaren kan op verschillende plaatsen bijvoorbeeld thuis of een rouwcentrum. Een overledene moet altijd worden gekoeld, tenzij er Thanatopraxie is toegepast op het lichaam. De overledene kan in bed, in een kist of op een opbaarplank worden opgebaard.
Voor de nabestaanden is het prettig omdat ze de hele dag bij de overledene kunnen zonder dat ze rekening moeten houden met (eventuele)openingstijden van het rouwcentrum. Daarnaast geeft het de mogelijkheid om in de vertrouwde ‘eigen’ omgeving afscheid te nemen.
Thanatopraxie is een lichte vorm van balseming. Het ontbindingsproces dat na het overlijden in het lichaam begint, wordt met ongeveer 10 dagen vertraagt. De tijdelijke conservering zorgt ervoor dat het lichaam langer toonbaar blijft en er bijna levensecht blijft uitzien. De huid krijgt een natuurlijke kleur en blauwe verkleuringen verdwijnen grotendeels.
Omdat er geen koeling nodig is voelt de overledene niet zo koud aan.
Thanatopraxie is aan te bevelen wanneer het lichaam van de overledene door het ziekteproces of omgevingsfactoren in een slechte conditie is, als de overledene een ongeluk heeft gehad en een “gewone” opbaring onmogelijk is of als de overledene storende verkleuringen heeft en niet alles is weg te werken.
Een thanatopraxie behandeling duurt ongeveer 2 uur. Tijdens de behandeling wordt er, door een kleine incisie van hooguit twee centimeter, een vloeistof in de bloedbaan van de overledene gebracht. Daardoor wordt de ontbinding en bacteriegroei sterk geremd. Ook het verzorgen van het lichaam en restauratie (bijvoorbeeld na een ongeluk) hoort bij de behandeling. De behandeling vindt bij voorkeur plaats in een uitvaartcentrum of mortuarium maar kan in soms thuis.
U kunt thuis op een rustig moment de wensen voor uw uitvaart op papier zetten. Een zgn. ‘wilsbeschikking’ of wensenlijst kunt u op mijn website www.Suaze.nl downloaden. Hierin kunt u het verloop van een uitvaart beschrijven, met de mogelijkheid om per onderdeel uw eigen wensen in te vullen. U kunt ook mij bellen met de vraag uw wensen te bespreken; een zogenoemde ‘voorbespreking’. Zo krijgt u inzicht in de mogelijkheden en wordt u door de onderstaande vragen die ik u stel aan het denken gezet.
Wat is een codicil of wensenlijst?
Uw laatste wensen voor uw afscheid en uitvaart en de verdeling van roerende goederen zoals meubels, sierraden en een auto, kunt vastleggen in een codicil of Wensenlijst. Hiervoor is geen notaris nodig.
Het codicil wordt ook wel laatste wilsbeschikking genoemd. Belangrijk is wel dat u die wilsbeschikking of laatste wensenlijst zelf ondertekent en dat er een datum van dagtekening op staat vermeld. Een codicil of persoonlijk memorandum heeft dan dezelfde rechtsgeldigheid als een testament.
Een testament maakt u vooral voor het nalaten en verdelen van geld en onroerende goederen. Een testament moet door een notaris worden opgemaakt en is een officiële akte. Een testament staat centraal geregistreerd.
Een testament kan worden gemaakt door iemand van 16 jaar of ouder.
In een testament kunt u zaken regelen die afwijken van de wet. U kunt aangeven wie uw erfgenamen zijn en voor welk deel. U kunt uw erfgenamen meer of minder laten erven dan zij volgens de wet zouden erven. U kunt een executeur benoemen die zorgdraagt voor de uitvoering van het testament.
Voor het maken van een testament gaat u naar de notaris. De notaris legt de uiterste wil neer in een notariële akte: het testament.
Een testament heeft pas rechtskracht wanneer het door degene die het testament maakt en de notaris is getekend.
Het wijzigen van een testament kan op elk moment door het maken van een nieuw testament. Elke wijziging of herroeping van een bestaand testament moet weer via de notaris worden geregeld.
Een levenstestament is bedoeld om vast te leggen wat er tijdens uw leven moet gebeuren, op het moment dat u zelf niet meer bij machte bent dat te beslissen. Een levenstestament kan gaan over financiële zaken, over medische zaken, over uw verzorging of over wat er met uw woning moet gebeuren. Door middel van een levenstestament kunt u iemand in wie u vertrouwen heeft aanwijzen om namens u te handelen.
Hebt u er wel eens over nagedacht wat er moet gebeuren als u wordt getroffen door een hersenbloeding? En wat als u de ziekte van Alzheimer krijgt, een zwaar ongeluk meemaakt of om een andere reden niet meer in staat bent beslissingen te nemen? Als u zelf de regie wilt houden over uw leven, ook in situaties waarin u niet meer in staat bent zelf te beslissen, biedt een volmacht of levenstestament uitkomst. Niet het overlijden, maar het moment dat iemand zelf geen beslissingen meer kan nemen, is het uitgangspunt van het levenstestament.
Hebt u geen volmacht afgegeven en bent u daar ook niet meer toe in staat, dan zal de kantonrechter een mentor, bewindvoerder of curator aanstellen, die uw zaken gaat behartigen. U kunt op deze benoeming geen invloed meer uitoefenen. Hebt u een partner, dan is het niet altijd zo dat de kantonrechter automatisch uw partner benoemt.
U kunt een levenstestament laten vastleggen bij de notaris. U kunt ook zelf een document opmaken en ondertekenen, een zogenaamde ‘onderhandse akte’. Maar een notariële akte heeft in principe meer bewijskracht dan zelf op papier gezette afspraken.
Wat zijn de kosten van een uitvaart?
De Kosten van een uitvaart zijn vanzelfsprekend sterk afhankelijk van persoonlijke wensen, maar liggen gemiddeld tussen de € 5.000 en € 8.000.
Er zijn verschillende soorten uitvaartverzekeringen. De verschillende soorten uitvaartverzekeringen hebben elk hun eigen voor- en nadelen. Het grootste verschil zit in de manier waarop er wordt uitgekeerd (in geld of in diensten) en hoe vrij u bent in uw keuzes. Welke vorm voor u het meest geschikt is hangt af van uw wensen.
Een natura-uitvaartverzekering is een verzekering die bij overlijden geen geld uitkeert. In plaats daarvan wordt de uitvaart verzorgd en betaald.
De diensten en producten, zoals de kist, kaart en een aulaplechtigheid, staan omschreven in de polisvoorwaarden van de verzekering. Veel natura-uitvaartverzekeraars verzorgen ook zelf de uitvaart, maar dat hoeft niet zo te zijn. Het is ook mogelijk een uitvaartondernemer naar keuze in te schakelen.
Het laten uitvoeren door een andere uitvaartorganisatie dan de uitvaartondernemer via uw verzekeraar kan echter in sommige situaties wel (financiële) consequenties hebben. U kunt het beste contact opnemen met uw verzekeraar om te vragen of er in uw situatie consequenties zijn verbonden aan het inschakelen van een uitvaartondernemer naar eigen keuze.
Bij een kapitaal-uitvaartverzekering keert de verzekeraar een geldbedrag uit aan de nabestaanden. Met dat bedrag kan de uitvaart verzorgd worden. Nabestaanden hebben de volledige vrijheid over het te besteden bedrag. Het bedrag hoeft dus niet verplicht te worden besteed aan de uitvaart.
De hoogte van het verzekerd bedrag kan vooraf bepaald worden. Op die manier kunt u dus voor een sobere of meer uitgebreide uitvaart kiezen.
De nabestaanden schakelen bij het regelen van de uitvaart zelf een uitvaartverzorger in en in overleg met hem/haar wordt de uitvaart vormgeven.
Oude verzekeringsmaatschappijen zijn inmiddels vaak overgenomen door andere partijen. Soms kan het lastig zijn een oude verzekeraar op te sporen. Ik help u hierbij.
Een algemene regel is dat rekeningen die alleen op naam van de overledene staan worden geblokkeerd zodra bericht van overlijden is ontvangen. Dit betekent dat de erfgenamen geen geld kunnen opnemen van deze rekeningen.
Een en/of-rekening is een rekening die zowel samen als alleen gebruikt kan worden. Bij de meeste banken wordt na het overlijden één van de rekeninghouders de zogenaamde en/of rekening niet (of gedeeltelijk) geblokkeerd. Of de rekening geblokkeerd wordt hangt af van de overeenkomst met de betreffende bank.
Over het tegoed op een geblokkeerde rekening kan in beginsel niet beschikt worden. Geblokkeerde rekeningen kunnen weer worden gedeblokkeerd op verzoek van de gezamenlijke erfgenamen na het overleggen van een verklaring van erfrecht. Bij de meeste banken kan direct na het overleggen van de verklaring van erfrecht over de rekening worden beschikt.
Het kan zijn dat er zonder uitstel bepaalde betalingen gedaan moeten worden. In dat geval neemt u contact op met de betreffende bank. Vaak is het mogelijk bepaalde noodzakelijke betalingen door te laten gaan, zeker als ze te maken hebben met de voortzetting van het huishouden van nabestaanden van de overledene.
Volmachten voor rekeningen komen altijd te vervallen door overlijden.
Bij een overlijden krijgt u ook te maken met instanties die van het overlijden op de hoogte gebracht moeten worden. De meeste (overheids)instanties krijgen tegenwoordig automatisch bericht van een overlijden. Vaak ontvangt u binnen enkele dagen na het overlijden daarvan al bericht. U krijgt van mij een boekje wat te doen na overlijden. Hierin staat de nodige informatie.
Na een overlijden krijgt u als erfgenaam te maken met de financiële afwikkeling. De vraag hoeveel belasting verschuldigd is bij het overlijden van een persoon valt niet eenduidig te beantwoorden.
De Belastingdienst heeft onlangs een servicepagina gelanceerd, waar nabestaanden een checklist kunnen samenstellen, zodat ze weten wat ze met de Belastingdienst moeten regelen en wat hen te wachten staat in de afhandeling daarvan.
Veel is afhankelijk van de vraag of er al dan niet een testament is opgesteld en hoe een eventueel testament is vormgegeven. Ook indien een testament ontbreekt, hebben de nabestaanden nog mogelijkheden om de hoogte van de te betalen belastingen te beïnvloeden. Van groot belang hierbij is dat snel wordt gereageerd!