Na een Crematie blijft er van de overledene gewoonlijk zo’n 2,5 a 3 kilo as over. Dat is misschien meer dan je zou denken. Wat er met de as moet gebeuren, kan in een testament zijn vastgelegd, maar in de praktijk wordt de keuze vaak aan de nabestaanden overgelaten. In Nederland is het wettelijk vastgelegd dat de as van een overledene na de crematie een maand op het crematorium moet blijven in een afgesloten ruimte. Dit is ingevoerd om ervoor te zorgen dat er tijd is voor eventueel strafrechtelijk onderzoek. Maar ook geeft het je als nabestaande tijd om goed over de asbestemming na te denken.
Blijvende herinnering
Veel mensen kiezen ervoor om de as van hun dierbare in een sierurn in huis te houden. Zo blijft de overledene altijd bij ze. Vaak krijgt de urn dan een vaste plek in huis. Maar sommige mensen nemen de urn zelfs mee op vakantie of gaan er elk jaar op de sterfdag mee op stap naar een speciale plek.
Wie geen plek in huis heeft, of om een andere reden de as niet in huis wil houden, kan de urn ook laten bijzetten in de urnentuin of urnenmuur van een begraafplaats. Dit geeft wat meer afstand, en biedt ook de andere vrienden en familieleden meer mogelijkheid de overledene op te zoeken.
Tegenwoordig zie je ook steeds meer creatieve alternatieven voor de urn. De as kan worden verwerkt in een sieraad, een knuffeldier of beeldje. Ook zijn er mensen die de as met tatoeage-inkt laten mengen om een aandenken te creëren wat ze letterlijk altijd en overal met zich meedragen. Dit laatste is overigens in Nederland officieel niet toegestaan.
Verstrooien
Vroeger was de enige optie voor het uitstrooien van as het strooiveld van het crematorium of bij een plaatselijke begraafplaats. In sommige landen is het nog steeds verboden voor as om het crematoriumterrein te verlaten.
In Nederland is het sinds 1998 wel toegestaan om as te verstrooien op iedere gewenste locatie, zo lang de eigenaar van de grond er maar toestemming voor geeft. Sindsdien is het ook een groeiend populaire keuze om de as van dierbaren op een plek uit te strooien die een speciale betekenis had voor de overledene. Voor het verstrooien van as op gemeentegrond moet vaak toestemming worden gegeven door de gemeente, in verband met mogelijke overlast en bodemverontreiniging. Neem daarom altijd contact op met de gemeente om te kijken of je ontheffing moet aanvragen voor het verstrooien op de door jou gewenste plek.
Een andere mogelijkheid is om de as per boot of vliegtuig over zee uit te strooien. Deze optie wordt door veel mensen met een groot gevoel van vrijheid en met loslaten geassocieerd. Er is hierna immers geen vaste plek meer om naar terug te keren om de overledene te ‘bezoeken’, wat natuurlijk ook een nadeel kan zijn.
Sommige families kiezen ervoor de as te laten verstrooien zonder er zelf bij aanwezig te zijn. Naar mijn mening, is het echter wel heel waardevol om zelf deel te nemen en eventueel een ceremonie te houden, dat mag natuurlijk klein en intiem. Want hoewel er bij de crematie doorgaans al een Afscheid heeft plaatsgevonden, zie ik toch vaak dat de naaste familie op dat moment nog in een soort shock verkeert. De maand wachttijd geeft zo een prachtige kans om nog eens heel bewust afscheid te nemen en misschien zelfs de eerste fase van rouw af te ronden.
