Er bestaan nog veel onduidelijkheden en soms taboes rond de dood en het afscheid nemen van een naaste. Middels mijn blog probeer ik meer inzicht te geven over onderwerpen die betrekking hebben op overlijden en uitvaarten. Vandaag bespreek ik euthanasie, het op hun eigen verzoek door een arts beëindigen van het leven van personen die ondraaglijk en uitzichtloos lijden.

De dood is onomkeerbaar. Iedereen wordt er vroeg of laat mee geconfronteerd. Als uitvaartverzorger weet ik dat het voor de meesten geen gemakkelijk onderwerp is. Emoties komen nadrukkelijk aan de oppervlakte of worden even nadrukkelijk onderdrukt. Soms tijdelijk, soms permanent. Ook ik ervaar de emoties bij de dood intens. Maar het is mijn passie en roeping om mensen, jong en oud, professioneel te begeleiden in het proces van het overlijden van een naaste. Ook als het om euthanasie gaat.

Bevrijding

Mijn eerste ervaring met euthanasie was intens. Meestal word ik als uitvaartverzorger benaderd als de dood van een naaste aanstaande is. Jaren geleden werd me gevraagd iemand te begeleiden die koos voor euthanasie. Zoals vaker zou ik tijdens het uitvaartproces iemand nog gewoon in levenden lijve zien. Iemand waarmee ik nog kon praten, lachen en huilen. Dat de dood dit keer op een van tevoren bepaald tijdstip vrijwillig was vastgelegd, dát was nieuw voor mij. Ik had er nog net geen slapeloze nachten van, maar het hield me enorm bezig. Ik dacht na over de mogelijke redenen om voor euthanasie te kiezen. Pijn, geen controle meer en dus afhankelijk zijn, zelf de regie hebben over het afscheid, bevrijding, opluchting? Wat moest het lijden groot zijn om te willen sterven. De dagen voor het overlijden dwaalden mijn gedachten steeds af naar degene die zou komen te overlijden. Ik dacht ook aan de dierbaren die, net als ik, geconfronteerd werden met leven en dood, in tijd zo dicht bij elkaar. En ik dacht aan wíllen, kúnnen en moéten loslaten op een geregisseerd moment. Wat moest dat zwaar zijn. Uiteindelijk is het allemaal goed gegaan.

In Nederland is euthanasie sinds 2002 onder strikte wettelijke voorwaarden toegestaan. Voor meer informatie over euthanasie verwijs ik naar de volgende pagina van de overheid.

Jouw emoties

De dood is confronterend. Bij euthanasie komt er een stapje bij. Iemand kwijnt weg, kiest ervoor om te sterven op een bepaalde datum en tijdstip en wil nog afscheid nemen van zijn geliefden. Dat kan niet iedereen aan. Daarbij komt ook nog eens dat als aan alle voorwaarden is voldaan en het moment van euthanasie is aangebroken, de dood na de dodelijke injecties snel intreedt. Soms moet je over je eigen angsten heenstappen. Niet alleen uit respect voor anderen, maar ook voor jezelf. Het is belangrijk aan iemands laatste wens te voldoen. Probeer het. Doe het. Luister naar die ander. Het is echter ook belangrijk dat er aandacht is voor jou en jouw gevoelens. Klets je emoties van je af. Deel je gevoelens met anderen. Dat heb ik ook gedaan, hoe moeilijk ik dat ook vond. Het heeft me zo geholpen.

Euthanasie-troost

Sterker

Mijn eerste ervaring met euthanasie heeft me sterker gemaakt. Sterker gemaakt door mijn kwetsbaarheid steeds nadrukkelijker toe te laten. Een ding staat vast. De dood is en blijft voor de meesten een verdrietige gebeurtenis. Ervaar het, maar ga niet steeds nadrukkelijker gebukt onder je verdriet. Worstel en kom boven. Er zijn genoeg vertrouwenspersonen waarmee je contact kunt opnemen als je met vragen over bijvoorbeeld euthanasie zit. Denk aan naasten, maar ook aan je huisarts. En natuurlijk kun je altijd bij mij terecht. Ik heb een schat aan ervaringen opgedaan over overlijden en uitvaarten van geliefden. Ik help graag bij iedere uitvaart. Voor, tijdens en na het proces. Als het zover is zorgen we samen voor de best mogelijke uitvaart. Uit liefde.

Ik wens je al het goede. Tot de volgende blog!
Anita Zengerink

Mensen zijn mijn passie. Zo kwam ik in de zorg terecht. En kreeg ik met de dood te maken. Zo ervoer ik dat uitvaartbegeleiding beter kon. Daarom startte ik in 2014 mijn eigen uitvaartonderneming SuAZe. Het bleek de beste keuze in mijn leven, steeds opnieuw gevoed door de overweldigende dankbaarheid van de naasten en in het geval van euthanasie van de overledenen. Ik doe dagelijks nieuwe ervaringen op die mij keer op keer ontroeren. Vandaag vertelde ik je over euthanasie. 

Facebook Comments

Recommended Posts