6 Juni 2019 – Een zonnestraal priemt tussen besneeuwde bergtoppen en weerkaatst op het frisse lentegroen. De wereld ontwaakt. Op de steile weg naar het Franse dorpje Alpe d’Huez, de ‘Nederlandse’ Tour de France-berg in de Franse Alpen, spatten zweet en tranen al vroeg op het steeds warmer wordende asfalt uiteen. Wat in 2006 begon als een voorzichtige poging om geld in te zamelen ten behoeve van de bestrijding van kanker, is uitgegroeid tot een jaarlijkse happening: Alpe d’HuZes.
Ode aan het leven
Gedurende 13,8 kilometer, langs 21 haarspeldbochten en met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,9% wordt, meest per fiets, maar ook (hard)lopend, maximaal zes keer naar het bergdorpje geklommen. Per beklimming of per bocht wordt in teamverband of individueel geld opgehaald. Door de ongeveer 4600 deelnemers wordt gestoempt en geharkt, gejuicht en geschreeuwd, gelachen en gehuild. Het is afzien. Fysiek en mentaal. Dit is een gevecht tegen de dood. Een ode aan alle aan kanker overleden kennissen, vrienden en familie. Een ode aan het leven. Ik sponsor het team van mijn zus. Ze fietst mee ter nagedachtenis aan onze moeder en ter nagedachtenis aan haar vriendin Jeanine. Met iedere trap laat ze een stukje van het verdriet los. Ontstaat er meer ruimte voor liefde en blijdschap omdat ze ze gekend heeft. Het geeft kracht. De aanmoedigingen langs de kant zijn hartverwarmend.
Gevecht tegen de dood
Gisteravond was er de gebruikelijke bezinningsbijeenkomst op het Timoplein. Hierna werden kaarsjes en foto’s geplaatst. Vandaag, de dag van de rit, zijn de kaarsjes ontstoken. Onderweg naar boven, in bocht 7, ook een eindeloze zee van kaarsjes, spandoeken met teksten en foto’s. Om 20 uur de apotheose: de motoren rijden Alpe d’Huez binnen. Er blijkt ruim 11,8 miljoen euro te zijn opgehaald. Maarten Peters sluit af met het speciaal geschreven lied Dichter bij de hemel kom ik niet. Op de berg is iedereen een. Een tegen kanker, een tegen de dood en een tegen het verdriet. Door te leven, te geven en te delen.
Zaterdag 29 juni en zondag 30 juni a.s. is er opnieuw een evenement dat ik van harte sponsor. Dan vindt in het Mheenpark in Apeldoorn de allereerste Samenloop voor Hoop plaats, met o.a. een kinderloop en een 24-uurs wandelestafette. Als de avond valt verlichten kaarsen met persoonlijke boodschappen het parcours. We herdenken mensen die zijn overleden aan kanker en steken zieken een hart onder de riem.
De zon gaat langzaam onder in het Franse bergmassief. Door de duisternis lijkt het net of alles even stilstaat. Maar morgen wordt de wereld opnieuw verlicht en gekleurd.
